آهنرباهای نئودیمیوم-آهن-بورون (NdFeB) تفجوشی شده، که به عنوان قویترین آهنرباهای دائمی در سطح جهان شناخته میشوند، در کاربردهای با کارایی بالا مانند وسایل نقلیه الکتریکی، توربینهای بادی، سیستمهای هوافضا و دستگاههای تصویربرداری پزشکی ضروری هستند. خواص مغناطیسی استثنایی آنها - از جمله پسماند بالا (Br)، وادارندگی (Hcj) و حداکثر انرژی تولیدی ((BH)max) - ناشی از یک فرآیند تولید پیچیده شامل متالورژی پودر، همترازی میدان مغناطیسی، تفجوشی در خلاء و ماشینکاری دقیق است. با این حال، اطمینان از اینکه این آهنرباها استانداردهای دقیق عملکرد و قابلیت اطمینان را برآورده میکنند، نیاز به آزمایش دقیق در ابعاد مختلف دارد. این راهنما موارد آزمایش حیاتی برای آهنرباهای NdFeB تفجوشی شده را که به دقت ابعادی، خواص فیزیکی، توصیف مغناطیسی، تجزیه و تحلیل ریزساختاری، دوام محیطی و کیفیت پوشش طبقهبندی میشوند، با بینشهایی در مورد روشها، تجهیزات و استانداردهای صنعتی، به تفصیل شرح میدهد.
آهنرباهای NdFeB متخلخل اغلب در مجموعههایی با تلرانسهای محدود، مانند روتورهای موتور یا اجزای اسکنر MRI، ادغام میشوند. انحراف در ابعاد میتواند منجر به عدم همترازی، افزایش ارتعاش، کاهش راندمان یا خرابی مکانیکی شود. به عنوان مثال، خطای 0.1 میلیمتری در قطر یک آهنربای استوانهای مورد استفاده در یک سروو موتور ممکن است باعث اصطکاک با استاتور، تولید گرما و کاهش عملکرد شود.
ماشینهای اندازهگیری مختصات (CMM) :
CMMها از سیستمهای پروب (مثلاً ماشه لمسی یا اسکن لیزری) برای اندازهگیری مختصات سهبعدی سطوح آهنربا با دقت زیر میکرون استفاده میکنند. آنها برای هندسههای پیچیده مانند قوسها، پخها یا آهنرباهای با شکل سفارشی مورد استفاده در رباتیک ایدهآل هستند. به عنوان مثال، یک CMM میتواند هممرکز بودن قطر داخلی و خارجی یک آهنربای حلقهای را با دقت ±0.005 میلیمتر تأیید کند.
مقایسهگرهای تصویر نوری :
این دستگاهها یک تصویر بزرگنماییشده از آهنربا را روی صفحه نمایش میدهند و به اپراتورها اجازه میدهند آن را با الگوی اصلی مقایسه کنند. آنها برای تولید انبوه اشکال ساده (مثلاً دیسک یا بلوک) با تلرانس ±0.02 میلیمتر مقرونبهصرفه هستند.
سیستمهای بازرسی خودکار بینایی :
این سیستمها که مجهز به دوربینهای با وضوح بالا و الگوریتمهای مبتنی بر هوش مصنوعی هستند، عیوب سطحی (مثلاً خراشها، ترکها) و انحرافات ابعادی را در زمان واقعی تشخیص میدهند. به عنوان مثال، یک سیستم بینایی میتواند 10000 آهنربا در ساعت را برای لبههای تیز یا ضخامت ناهموار پوشش بررسی کند.
چگالی یک شاخص حیاتی برای کیفیت تفجوشی است، زیرا حفرهها یا تخلخل میتوانند عملکرد مغناطیسی و استحکام مکانیکی را کاهش دهند. روش اصل ارشمیدس به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرد:
آهنربا را در هوا وزن کنید (W₁).
آن را در یک مایع (مثلاً آب مقطر) فرو کنید و وزن ظاهری (W₂) را اندازه بگیرید.
محاسبه چگالی:
آهنرباهای NdFeB با کیفیت بالا معمولاً چگالی ۷.۴ تا ۷.۶ گرم بر سانتیمتر مکعب دارند. چگالی کمتر از ۷.۳ گرم بر سانتیمتر مکعب ممکن است نشاندهنده پخت ناقص یا آلودگی باشد.
آزمایش سختی ویکرز، مقاومت آهنربا در برابر فرورفتگی را ارزیابی میکند که نشان دهنده دوام مکانیکی آن است. یک فرورونده الماسی، باری (مثلاً ۱ کیلوگرم نیرو) را به سطح اعمال میکند و طول مورب اثر حاصل اندازهگیری میشود. مقادیر سختی برای NdFeB زینتر شده، بسته به ترکیب آلیاژ و عملیات حرارتی، از ۵۵۰ تا ۶۵۰ ویکرز متغیر است.
زبری سطح بر چسبندگی و اصطکاک پوشش در کاربردهای دینامیکی تأثیر میگذارد. روش پروفیلومتر سوزنی، سطح آهنربا را با یک پروب با نوک الماس اسکن میکند و یک پروفیل زبری ایجاد میکند. پارامترهایی مانند Ra (زبری میانگین حسابی) و Rz (حداکثر ارتفاع) اندازهگیری میشوند. به عنوان مثال، یک آهنربای مورد استفاده در یک موتور خطی ممکن است برای به حداقل رساندن سایش به Ra < 0.8 میکرومتر نیاز داشته باشد.
آنالایزرهای BH (هیسترزیس گراف) :
این دستگاهها ضمن اندازهگیری پاسخ مغناطش، یک میدان مغناطیسی متغیر را به آهنربا اعمال میکنند. حلقه هیسترزیس حاصل، Br، Hcj و (BH)max را فراهم میکند. به عنوان مثال، یک سیستم Permagraph میتواند یک آهنربای مربعی 10 میلیمتر × 10 میلیمتر را در 2 دقیقه آزمایش کند.
کویلهای هلمهولتز :
برای اندازهگیری چگالی شار مغناطیسی (B) در یک ناحیه میدان یکنواخت استفاده میشود. یک پروب تسلامتر که درون کویلها قرار میگیرد، B را در نقاط خاص اندازهگیری میکند و امکان کنترل کیفیت آرایههای مغناطیسی را فراهم میکند.
اسکنرهای میدان مغناطیسی :
بازوهای رباتیک مجهز به حسگرهای اثر هال، توزیع میدان مغناطیسی سهبعدی آهنرباهای با شکل پیچیده را نقشهبرداری میکنند. این امر برای کاربردهایی مانند تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) که در آن یکنواختی میدان باید در محدوده ±5 ppm باشد، بسیار مهم است.
ریزساختار آهنرباهای NdFeB تفجوشیشده شامل دانههای Nd₂Fe₁₄B است که توسط فازهای مرز دانه (مثلاً فازهای غنی از Nd یا Dy-doped) از هم جدا شدهاند. دانههای ریز و یکنواخت (1 تا 5 میکرومتر) نیروی وادارندگی را افزایش میدهند، در حالی که دانههای درشت آن را کاهش میدهند. میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) برای تجزیه و تحلیل مورفولوژی دانه استفاده میشوند:
پراش پرتو ایکس (XRD) فازهای کریستالی را در آهنربا شناسایی میکند. به عنوان مثال، وجود α-Fe (فاز مغناطیسی نرم) میتواند باعث کاهش وادارندگی شود، در حالی که جایگزینی Dy₂Fe₁₄B عملکرد در دمای بالا را بهبود میبخشد. XRD همچنین کسرهای فازی را کمّی میکند و از مطابقت با مشخصات مواد اطمینان حاصل میکند.
طیفسنجی پرتو ایکس با پراکندگی انرژی (EDS) ، همراه با SEM یا TEM، توزیع عناصر را در سراسر آهنربا نقشهبرداری میکند. این امر تفکیک عناصر خاکی کمیاب سنگین (مانند Dy، Tb) یا ناخالصیها (مانند اکسیژن، کربن) را که ممکن است خواص مغناطیسی را تضعیف کنند، تشخیص میدهد.
آهنرباهای NdFeB به دلیل محتوای بالای آهن خود مستعد خوردگی هستند. پوششها (مثلاً نیکل، روی، اپوکسی) برای کاهش این امر اعمال میشوند، اما اثربخشی آنها باید تأیید شود:
آزمایش اسپری نمک (ASTM B117) :
آهنرباهای پوشش داده شده را به مدت 24 تا 1000 ساعت در معرض غبار 5% NaCl در دمای 35 درجه سانتیگراد قرار میدهد. محصولات خوردگی (مثلاً زنگ قرمز) طبق استاندارد ISO 9227 ارزیابی میشوند. به عنوان مثال، یک پوشش سه لایه Ni-Cu-Ni ممکن است 500 ساعت بدون زنگ زدگی دوام بیاورد.
آزمایش پیرسازی تسریعشده با فشار بالا :
آهنرباها را به مدت ۴۸ تا ۱۶۸ ساعت در دمای ۱۲۰ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۹۵٪ در زودپز قرار میدهد. این کار، قرار گرفتن در معرض رطوبت طولانی مدت را شبیهسازی میکند و لایه لایه شدن یا تاول زدن پوشش را آشکار میسازد.
طیفسنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) :
امپدانس پوشش را در محلول خورنده (مثلاً 3.5٪ NaCl) اندازه گیری می کند. امپدانس بالاتر نشان دهنده محافظت بهتر در برابر خوردگی است.
آهنرباها باید در برابر دمای عملیاتی بدون مغناطیسزدایی مقاومت کنند. آزمایش شامل موارد زیر است:
چرخه حرارتی :
برای ارزیابی خستگی حرارتی، آهنرباها را بین دمای -40 درجه سانتیگراد و 150 درجه سانتیگراد به مدت 100 تا 1000 چرخه آزمایش میکند. به عنوان مثال، یک آهنربای N42SH ممکن است پس از 500 چرخه، 95٪ از Br خود را حفظ کند.
آزمایش مغناطیسزدایی در دمای بالا :
آهنرباها را به مدت ۲ تا ۲۴ ساعت در معرض دماهای بالا (مثلاً ۲۰۰ درجه سانتیگراد) قرار میدهد، سپس Br و Hcj را اندازهگیری میکند. آهنرباهای موتورهای کششی باید (BH)max > 40 MGOe را در دمای ۱۸۰ درجه سانتیگراد حفظ کنند.
تست سقوط :
آهنرباها را از ارتفاع مشخص (مثلاً ۱ متر) روی یک سطح سخت میریزد تا چسبندگی پوشش و یکپارچگی ساختاری را ارزیابی کند. آهنربایی که در یک بلندگوی قابل حمل استفاده میشود باید ۱۰ بار سقوط را بدون ترک خوردن تحمل کند.
تست ارتعاش (ISO 16750-3) :
ارتعاشات (مثلاً ۵ تا ۲۰۰۰ هرتز، ۱۰ تا ۵۰ متر بر ثانیه مربع) که در کاربردهای خودرو یا هوافضا با آن مواجه میشویم را شبیهسازی میکند. آهنرباها نباید پس از ۲۴ ساعت دچار لایه لایه شدن یا شکستگی شوند.
طیفسنجی فلورسانس اشعه ایکس (XRF) :
ضخامت پوشش (مثلاً ۵ تا ۲۰ میکرومتر برای آبکاری نیکل) را به صورت غیرمخرب با دقت ±۰.۵ میکرومتر اندازهگیری میکند.
ضخامت سنج جریان گردابی :
از القای الکترومغناطیسی برای اندازهگیری پوششهای غیر رسانا (مثلاً اپوکسی) روی زیرلایههای رسانا استفاده میکند.
آزمایش برش عرضی (ASTM D3359) :
با تیغه، یک الگوی شبکهای روی پوشش برش میدهد، نوار چسب را روی آن میچسباند و آن را برای ارزیابی چسبندگی جدا میکند. برای کاربردهای حساس، درجهبندی 5B (برداشت 0٪) مورد نیاز است.
آزمایش کشش (ASTM D4541) :
یک دالی را با چسب به پوشش متصل میکند و نیروی لازم برای جدا کردن آن را اندازهگیری میکند. قدرت کشش > 10 مگاپاسکال نشان دهنده چسبندگی قوی است.
آزمایش آهنرباهای NdFeB متخلخل، یک فرآیند چند رشتهای است که شامل ارزیابیهای ابعادی، فیزیکی، مغناطیسی، ریزساختاری، محیطی و پوششدهی میشود. با رعایت استانداردهای بینالمللی (مانند ISO، ASTM، IEC) و بهکارگیری تجهیزات پیشرفته (مانند آنالیزورهای BH، SEM، محفظههای اسپری نمک)، تولیدکنندگان میتوانند اطمینان حاصل کنند که آهنرباها، نیازهای سختگیرانه کاربردهای با کارایی بالا را برآورده میکنند. از آنجایی که صنایعی مانند وسایل نقلیه الکتریکی و انرژیهای تجدیدپذیر، تقاضا برای آهنرباهای NdFeB را افزایش میدهند، بهبود مستمر در روشهای آزمایش برای بهینهسازی عملکرد، قابلیت اطمینان و مقرونبهصرفه بودن بسیار مهم خواهد بود.