Magnetische circuits zijn essentieel in diverse elektrische en elektronische apparaten, van transformatoren en inductoren tot motoren en generatoren. Inzicht in de meest voorkomende structuren van magnetische circuits is cruciaal voor ingenieurs en wetenschappers die betrokken zijn bij het ontwerp, de analyse en de optimalisatie van deze apparaten. Dit artikel biedt een diepgaande verkenning van veelvoorkomende structuren van magnetische circuits, inclusief hun basiscomponenten, werkingsprincipes en toepassingen. Het behandelt eenvoudige magnetische circuits, samengestelde magnetische circuits en enkele speciale ontwerpen voor magnetische circuits.
Magnetische circuits zijn vergelijkbaar met elektrische circuits, maar in plaats van de stroming van elektrische stroom, werken ze met de stroming van magnetische flux. De studie van magnetische circuits helpt bij het begrijpen hoe magnetische velden worden verdeeld en gecontroleerd binnen een bepaald magnetisch materiaal en een bepaalde luchtspleetconfiguratie. Veelvoorkomende magnetische circuitstructuren zijn ontworpen om specifieke magnetische veldeigenschappen te bereiken, zoals een hoge magnetische fluxdichtheid, lage magnetische lekstroom en efficiënte energieoverdracht.
De magnetische kern is het belangrijkste onderdeel van een magnetisch circuit dat een pad met lage reluctantie voor de magnetische flux biedt. Deze is meestal gemaakt van ferromagnetische materialen zoals ijzer, staal of ferrieten. Ferromagnetische materialen hebben een hoge magnetische permeabiliteit, wat betekent dat ze gemakkelijk gemagnetiseerd en gedemagnetiseerd kunnen worden. De vorm van de magnetische kern kan sterk variëren, waaronder cilindrisch, rechthoekig en toroïdaal.
De spoel, ook wel wikkeling genoemd, is een essentieel onderdeel van een magnetisch circuit. Hij bestaat uit een aantal windingen van draad die om de magnetische kern gewikkeld zijn. Wanneer er een elektrische stroom door de spoel loopt, genereert deze een magnetomotive kracht (MMF), die analoog is aan de elektromotorische kracht (EMF) in een elektrisch circuit. De MMF wordt gegeven door de formule , waarbij het aantal windingen van de spoel is en de stroom die door de spoel loopt.
Een luchtspleet is een niet-magnetisch gebied in een magnetisch circuit. Het wordt vaak opzettelijk in magnetische circuits geïntroduceerd om verschillende redenen, zoals het regelen van de magnetische fluxdichtheid, het creëren van mechanische speling of het mogelijk maken van de beweging van componenten. De aanwezigheid van een luchtspleet vergroot de reluctantie van het magnetische circuit, omdat lucht een veel lagere magnetische permeabiliteit heeft dan ferromagnetische materialen.
Een solenoïde is een eenvoudig magnetisch circuit bestaande uit een cilindrische kern en een daaromheen gewikkelde spoel van draad. Wanneer er gelijkstroom (DC) of wisselstroom (AC) door de spoel loopt, ontstaat er een magnetisch veld langs de as van de solenoïde.
Een toroïdale spoel is een magnetisch circuit met een toroïdale kern en daaromheen gewikkelde wikkelingen. De toroïdale vorm zorgt ervoor dat de magnetische flux binnen de kern wordt gehouden, wat resulteert in een lage magnetische lekstroom.
De inductantie van een toroïdale spoel kan worden berekend met de formule , waarbij het aantal windingen is, de dwarsdoorsnede van de kern en de gemiddelde straal van de toroïde. Toroïdale spoel worden veel gebruikt in hoogfrequente toepassingen, zoals in radiofrequentie (RF) circuits en voedingen, vanwege hun lage elektromagnetische interferentie (EMI).
Een transformator is een samengesteld magnetisch circuit dat bestaat uit twee of meer spoelen (primaire en secundaire) die rond een gemeenschappelijke magnetische kern zijn gewikkeld. De primaire spoel is aangesloten op een wisselstroombron, die een wisselende magnetische flux in de kern genereert. Deze magnetische flux verbindt zich met de secundaire spoel en induceert een wisselspanning in de secundaire spoel, volgens de wet van Faraday inzake elektromagnetische inductie.
Een reluctantiemotor is een elektromotor die werkt volgens het principe van magnetische reluctantie. Het magnetische circuit van een reluctantiemotor bestaat uit een stator met uitspringende polen en een rotor met uitspringende polen. De statorpolen worden aangestuurd door een magnetisch veld en de rotor probeert zich uit te lijnen met de statorpolen om de magnetische reluctantie van het circuit te minimaliseren.
Het koppel van een reluctantiemotor wordt gegeven door de formule , waarbij de stroomsterkte in de statorwikkelingen is, de inductantie van de motor en de hoekpositie van de rotor. Reluctantiemotoren zijn eenvoudig van constructie, zeer betrouwbaar en worden gebruikt in toepassingen zoals ventilatoren, pompen en sommige industriële aandrijvingen.
Een magnetische versterker is een apparaat dat de niet-lineaire magnetische eigenschappen van een magnetische kern gebruikt om een elektrisch signaal te versterken. Het magnetische circuit van een magnetische versterker bestaat doorgaans uit een kern met meerdere wikkelingen, waaronder een stuurwikkeling en een uitgangswikkeling.
Door een stuurstroom op de stuurwikkeling aan te leggen, verandert de magnetische permeabiliteit van de kern, wat op zijn beurt de magnetische flux en de geïnduceerde spanning in de uitgangswikkeling beïnvloedt. Magnetische versterkers werden in het verleden veel gebruikt voor signaalversterking en -regeling in toepassingen zoals voedingen en motorregelsystemen. Hoewel ze in veel toepassingen grotendeels zijn vervangen door halfgeleiderversterkers, worden ze nog steeds gebruikt in sommige toepassingen met een hoog vermogen en een hoge betrouwbaarheid.
In een MRI-systeem is een zeer sterk en gelijkmatig magnetisch veld nodig om de kernspins van de atomen in het menselijk lichaam uit te lijnen. Het magnetische circuit van een MRI-systeem bestaat uit een grote supergeleidende magneet, die tot een zeer lage temperatuur wordt afgekoeld om supergeleiding te bereiken. De supergeleidende magneet genereert een magnetisch veld met hoge intensiteit en een extreem lage weerstand.
Het magnetische circuit omvat ook gradiëntspoelen, die worden gebruikt om ruimtelijk variërende magnetische velden te creëren voor ruimtelijke codering van de MRI-signalen. Het ontwerp van het magnetische MRI-circuit is cruciaal voor het verkrijgen van hoogwaardige beelden en omvat aspecten zoals uniformiteit van het magnetische veld, lineariteit van het gradiëntveld en patiëntveiligheid.
Veelvoorkomende magnetische circuitstructuren spelen een cruciale rol in een breed scala aan elektrische en elektronische toepassingen. Van eenvoudige solenoïden en toroïdale spoelen tot complexe transformatoren en MRI-systemen: het ontwerp en de analyse van magnetische circuits vereisen een diepgaande kennis van magnetische materialen, magnetische veldtheorie en circuitprincipes.
Door de structuren van magnetische circuits te optimaliseren, kunnen ingenieurs de prestaties, efficiëntie en betrouwbaarheid van diverse apparaten verbeteren. Toekomstig onderzoek naar het ontwerp van magnetische circuits kan zich richten op de ontwikkeling van nieuwe magnetische materialen, de integratie van magnetische circuits met halfgeleidercomponenten en de miniaturisatie van magnetische componenten voor opkomende toepassingen zoals draagbare elektronica en nanotechnologie.
Concluderend kunnen we stellen dat een uitgebreide kennis van algemene magnetische circuitstructuren essentieel is voor professionals in de elektrotechniek, elektronica en toegepaste natuurkunde. Hiermee kunnen ze innoveren en technologie in verschillende sectoren verder ontwikkelen.